Prostaatklachten

De prostaat is een klier die zich onder de blaas bevindt en waar het bovenste deel van de plasbuis doorheen loopt. De prostaat produceert vocht dat belangrijk is voor de samenstelling van het zaad. Als de prostaat bij het ouder worden groter wordt, kan deze de plasbuis wat dichtdrukken.
Prostaatklachten komen zowel bij jonge als bij oudere mannen voor. Bij de meeste mannen zal er bij het ouder worden een goedaardige prostaatvergroting optreden (BPH). Hierdoor wordt de plasbuis die door de prostaat heen loopt enigzins nauwer, dit kan het plassen bemoeilijken. Er is dan sprake van een slappere straal en het duurt langer eer de blaas leeg is. De functiestoornis ten gevolge van de vergrote prostaat kan blaasirritatie oproepen. Dit uit zich in veelvuldige aandrang tot plassen overdag en/of s’nachts. Uiteraard is het ook bij goedaardige prostaatvergroting van belang dat men op een juiste manier plast, zodat de bekkenbodemspier niet nog eens een extra belemmering vormt.
Bij een prostaatontsteking kan er sprake zijn van een infectie die wordt veroorzaakt door bacteriën. Een acute prostaatontsteking wordt door de huisarts of specialist behandeld met medicijnen. Chronische prostaatklachten zijn vooral een irritatie van de prostaat en veelal geen bacteriële infectie. Deze irritatie wordt meestal veroorzaakt door een combinatie van een te gespannen bekkenbodemspier en een verkeerde plastechniek. Een prostaatontsteking of prostaatirritatie geeft pijnklachten. Dit kan gepaard gaan met plasklachten, ontlastingsklachten seksuele klachten.
Na een TURP-operatie of als de prostaat operatief is verwijderd(in geval van prostaatkanker) kunnen incontinentie klachten ontstaan bij opstaan, hoesten, sporten, tillen (stress-incontinentie). Ook vaak aandrang voelen (urgeklachten) komen veel voor. Een deel van het ophoudmechanisme is er namelijk niet meer. De bekkenbodemspier moet een extra inspanning leveren en een nieuw evenwicht vinden. Doel is om de spier door middel van training te verstevigen en goed te leren gebruiken.
Bij een prostatectomie kunnen erectiestoornissen veroorzaakt worden door beschadiging van de zenuw.
Tijdens het genezingsproces is het belangrijk om de bekkenbodemspier in een zo’n optimaal mogelijke conditie te krijgen en te trainen op kracht, uithoudingsvermogen, reactiesnelheid en ontspanning om zo ongewenst urineverlies te voorkomen.

Tegenwoordig maakt de bekkenfysiotherapeutische begeleiding voor en na operaties aan de prostaat deel uit van de multidisciplinaire behandeling. Als kort na de ingreep gestart wordt met een training van de bekkenbodemspieren en blaas, zal dit de periode van urineverlies aanmerkelijk verkorten.